اشعار حماسی



دانی که ایران نشست منست
جهان سر به سر زیر دست منست

 

هنر نزد ایرانیان است و بس
ندادند شیر ژیان را بکس

 

همه یک دلانند یزدان شناس
به نیکی ندارند از بد هراس

 

چنین گفت موبد که مرد بنام
به از زنده دشمن بر او شاد کام

 

اگر کشت خواهد تو را روزگار
چه نیکو تر از مرگ در کار زار

 

همه روی یکسر بجنگ آوریم
جهان بر بد اندیش تنگ آوریم

***


توانا بود هر که دانا بود
ز دانش دل پیر برنا بود

***

ز دانش نخستین به یزدان گرای
کجا هست و باشد همیشه بجای

***

به دانش ز یزدان شناسد سپاس
خنک مرد دانا و یزدان شناس

***

دگر آن که دارد ز یزدان سپاس
بود دانشی مرد نیکی شناس

***

به دانش فزای و به یزدان گرای
که او باد جان ترا رهنمای

بپرسیدم از مرد نیکو سخن
کسی کو بسال و خرد بد کهن

که از ما به یزدان که نزدیکتر
که را نزد او راه باریکتر

چنین داد پاسخ که دانش گزین
چو خواهی ز پروردگار آفرین

***

به گیتی به از مردمی کار نیست
بدین با تو دانش به پیکار نیست

سر راستی دانش ایزیدیست
چو دانستیش زو نترسی ، بدیست


تبلیغات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

پاورپوینت روانشناسی احساس و ادراک آموزش زناشویی معرفی اینورتر های شرکت توزیع ابزار آروا 静静拨动了心中的琴弦 دانلود نوحه جدید آرتینا مطالب روز موسیقی ، سینما ، تکنولوژی ، ورزش و ... قهوه گانودرما - موکا - هات چاکلت XUM 어썸 معبر سایبری فندرسک